Τα δοχεία λευκοσιδήρου προσφέρουν πλήρη αδιαπερατότητα από φως και οξυγόνο, εμποδίζοντας την αντίδραση της φωτοευαισθητοποιημένης οξείδωσης, η οποία καταλύεται από την ουσία χλωροφύλλη και ουσιαστικά ευθύνεται για την υποβάθμιση της ποιότητας του συσκευασμένου ελαιόλαδου.
Ακριβώς μάλιστα επειδή τα δοχεία λευκοσιδήρου είναι αδιαπέραστα από το φως, δεν απαιτείται η ολοκληρωτική αφαίρεση του οξυγόνου κατά την συσκευασία του προϊόντος, καθώς τα ακόρεστα λιπαρά οξέα που περιέχονται στο ελαιόλαδο –και κυρίως το μονοακόρεστο ελαϊκό οξύ– δεν είναι ιδιαίτερα επιρρεπή στην αυτο-οξείδωση. Αντίθετα, οι πλαστικές και οι γυάλινες φιάλες, λόγω της διαφάνειας του υλικού συσκευασίας επιβάλλεται να σφραγίζονται σε συνθήκες κενού ώστε να αφαιρείται όλος ο αέρας από το εσωτερικό τους.
Επιπλέον, τα δοχεία λευκοσιδήρου συνδυάζουν τα καλύτερα χαρακτηριστικά των δύο άλλων εναλλακτικών υλικών συσκευασίας και συγκεκριμένα το ελαφρύ βάρος και την αντοχή του πλαστικού με την πλήρη στεγανότητα του γυαλιού. Αυτό σημαίνει ότι μέχρι να καταναλωθεί και η τελευταία σταγόνα του προϊόντος, το ελαιόλαδο που είναι συσκευασμένο σε δοχεία λευκοσιδήρου διατηρεί αναλλοίωτη την υψηλή βιολογική του αξία, ακόμα κι αν το δοχείο παραμένει σε ένα ντουλάπι της κουζίνας, πρόχειρα κλεισμένο, για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
